Οδοντιατρικό αμάλγαμα: πού βρίσκεται ο μύθος και πού η αλήθεια;

Ανταλλαγή ιδεών και νέα από την Επικαιρότητα.
Άβαταρ μέλους
Γιώργος
Administrator
Δημοσιεύσεις: 13
Εγγραφή: Πέμ Δεκ 24, 2020 11:24 am
Τοποθεσία: Αθήνα
Επικοινωνία:

Οδοντιατρικό αμάλγαμα: πού βρίσκεται ο μύθος και πού η αλήθεια;

Δημοσίευση από Γιώργος »

Το οδοντιατρικό αμάλγαμα είναι ένα από τα πλέον αμφιλεγόμενα οδοντιατρικά υλικά. Η ευρεία χρήση του στο Δυτικό κόσμο αρχίζει από το 1830 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερες επιστημονικές μελέτες έρχονται να θέσουν υπό ισχυρή αμφισβήτηση την ασφάλεια του υλικού για τον ασθενή, προβάλλοντας μια σειρά από τοξικές δράσεις του.

Σε χώρες όπως η Νορβηγία και η Δανία, η χρήση του έχει ήδη περιοριστεί και προτείνεται η αφαίρεση παλαιών εμφράξεων αμαλγάματος, ενώ στη Σουηδία απαγορεύεται εντελώς κάθε χρήση του στην οδοντιατρική. Ενώ την σταδιακή μείωση του αριθμού των εμφράξεων οδοντιατρικού αμαλγάματος μέχρι το 2030, προβλέπει και κανονισμός της Ε.Ε.

Πώς το οδοντιατρικό αμάλγαμα βλάπτει το περιβάλλον
Ο πρόεδρος της Ελληνικής Οδοντιατρικής Ομοσπονδίας, εξηγεί πως «με την τοποθέτηση ή αφαίρεση των μαύρων σφραγισμάτων κάποια ποσότητα περισσευμάτων πηγαίνει μέσω της αποχέτευσης των οδοντιατρείων στη θάλασσα και στο υπέδαφος, προκαλώντας απόβλητα ενώσεων υδραργύρου που ανακυκλώνονται στο περιβάλλον. Ο υδράργυρος μπορεί να εντοπιστεί στον αέρα, στις τροφές και στο νερό». Προσθέτει ότι, σύμφωνα με τον κανονισμό της ΕΕ, κάθε οδοντιατρείο πλέον πρέπει να είναι εφοδιασμένο με ειδικές "παγίδες" αμαλγάματος για να μη διαφεύγουν υπολείμματα προς την αποχέτευση.

Περιπτώσεις στις οποίες η καλύτερη επιλογή είναι το οδοντιατρικό αμάλγαμα
Ο πρόεδρος της Ελληνικής Οδοντιατρικής Ομοσπονδίας Αθανάσιος Δεβλιώτης σχολιάζει στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, ότι υπάρχουν όμως και περιπτώσεις για τις οποίες η καλύτερη επιλογή είναι το οδοντιατρικό αμάλγαμα. «Συγκεκριμένα, σε ειδικούς ασθενείς, σε ασθενείς με προβλήματα συμπεριφοράς που δεν μπορούν να ακολουθήσουν τις οδηγίες του οδοντιάτρου την ώρα της θεραπείας και σε θεραπείες υπό γενική αναισθησία προτιμάμε να τοποθετήσουμε εμφράξεις αμαλγάματος για την επίτευξη ενός ασφαλούς και ικανοποιητικού αποτελέσματος.

Στα δύσκολα σφραγίσματα και όταν είναι δύσκολη η επίτευξη στεγνού περιβάλλοντος στο στόμα προτιμάμε τα μαύρα σφραγίσματα για καλύτερη διατήρηση του αποτελέσματος». Διευκρινίζει ότι η ρητίνη είναι πιο "ευαίσθητο" υλικό και αν ο οδοντίατρος έχει έναν ασθενή που δεν συνεργάζεται για να δημιουργηθεί στεγνό περιβάλλον, είναι πολύ πιθανό το λευκό σφράγισμα να ξεκολλήσει και ο ασθενής να αναγκαστεί να επισκεφθεί ξανά τον οδοντίατρό του.

Πάντως, σύμφωνα με τον κανονισμό της Ε.Ε., καταλήγει ο πρόεδρος της Ελληνικής Οδοντιατρικής Ομοσπονδίας, οι εμφράξεις οδοντιατρικού αμαλγάματος πρέπει πλέον να αποφεύγονται σε νεογιλά δόντια, σε παιδιά κάτω των 15 ετών, σε έγκυες ή θηλάζουσες γυναίκες, εκτός εάν για κάποιο λόγο, όπως προαναφέραμε, κρίνεται αναγκαία η τοποθέτησή τους από τον οδοντίατρο.
(Catch and Release)